Minkurinn var fluttur til landsins árið 1931 með það að markmiði að rækta hann sem húsdýr og nýta feldinn. Aðeins ári síðar höfðu minkarnir sloppið og það tók um tvö ár fyrir þá að dreifa sér og nú lifir minkar villtir um land allt. Bæli minka eru almennt í nágrenni við ár og vötn, en fiskur er megin uppistaða fæðu hans. Hann þykir fær til sunds, en minkar hafa sundfit á milli tána og geta haldið sér í kafi allt að mínútu í senn. Minkar eru einfarar að eðlisfari, en sækjast aðeins í félagsskap á fengitímanum.
